W dniu dzisiejszym mija dokładnie 45 lat od chwili (wtedy też była niedziela) gdy w Polskim Radiu nadano trzyczęściową audycję muzyczną pt. „Mała historia symfonicznego rocka”. Wywarła ona na mnie bardzo duże wrażenie i w dużym stopniu sprawiła, że stałem się fanem progresywnego rocka.
Niedziela w dniu 30 XI 1980 r. w woj. katowickim była już typowo zimowa pogoda, gdyż był to typowo późnojesienny pochmurny dzień z temperaturą w dzień wynoszącą ok. -4 stopnie, która nocą spadła poniżej – 6 stopni.
W amerykańskim magazynie „Time” z 1 XII 1980 r. pisano z ironią, że Polska jako kraj bloku sowieckiego z ekonomią opartą na dogmatach marksizmu-leninizmu zaapelowała do kapitalistycznego Zachodu o pomoc finansową. Oczywiście wszystko to związane było z ogromnym długiem jaki ujawnił się w PRL po strajkach sierpniowych w 1980 r. Informowano, że rząd w Warszawie zwrócił się do USA, gdzie Polska była już zadłużona na kwotę 1,2 mld dolarów w formie kredytów, o pożyczkę w wysokości 3 mld dolarów. Przy tej okazji podano, że kraje Bloku Wschodniego były w tym czasie winne państwom zachodnim już 70 mld dolarów (wszystkie kraje świata miały wtedy dług sięgający 600 mld dolarów). Pieniądze te potrzebne były polskiemu rządowi głównie do importu żywności, a ta była potrzebna do uspokojenia nastrojów społecznych. Jednak administracja Cartera pozostawiła decyzję w tej sprawie nowemu prezydentowi, czyli Reaganowi. Pożyczka o jaką polski rząd zabiegał w Waszyngtonie potrzebna była też na potrzeby spłaty 7,5 mld dolarów odsetek i kapitału z całego 21 mld długu kraju. Jak zauważono rząd w Warszawie już wtedy musiał przeznaczać aż 82% swoich dochodów z eksportu (sprzedaży zagranicznej) na obsługę tego długu. Większość tego długu wynikała ze złego zainwestowania i niegospodarności kapitału pozyskanego na budowę nowocześniejszego przemysłu w drugiej połowie lat 70. Złą sytuację Polski pogłębiły także inne czynniki: spadek eksportu stali i tekstyliów w związku z dekoniunkturą na rynkach światowych pod koniec tej dekady. Natomiast niedofinansowane polskie rolnictwo nie tylko nie przyczyniało się do pozyskiwania funduszy eksportowych, ale nie było w stanie zaspokoić nawet potrzeb rynku wewnętrznego. Ostatecznie to brak mięsa i wzrost jego cen doprowadziły do strajków robotniczych latem 1980 r.
Wskazywano też, że banki zachodnie chętnie udzielały wcześniej pożyczek krajom Europy Wschodniej, bo uważały one rządy komunistyczne za wiarygodne. Tę wiarygodność zwiększał też ZSRR, bo wszyscy uważali, że Sowieci nie pozwoliliby żadnemu swojemu satelicie zbankrutować. W przeszłości Sowieci pomagali Polsce w spłacie zadłużenie, ale w 1980 r. w związku z kosztami wojny w Afganistanie nie wykazali chęci pomocy w tym zakresie. Niewypłacalność Polski wzbudziła obawy krajów i banków na całym świecie o spłacanie zaciągniętych pożyczek przez innych dłużników.
Oczywiście w polskiej lokalnej „Trybunie Robotniczej” wydawanej w Katowicach też wspominano o problemie zadłużenia Polski, ale pomijano przy tym wszelkie niewygodne fakty z tym związane, czyli ok. 90% właściwiej treści. Tym nie mniej bardziej zorientowani mogli doszukać się w wizycie ministra finansów PRL Marian Krzaka i Witolda Bienia – Prezesa Narodowego Banku Polskiego w Moskwie dramatycznej próby uzyskania od ZSRR doraźnej pożyczki na potrzebnej do ratowania tonącej gospodarki. Jednak ich rozmowy z Iwanem Archipowem (I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR) i Władimirem Ałchimowem (przewodniczący Zarządu Banku Państwowego ZSRR) nie przyniosły większych rezultatów.
Tym niemniej pod koniec roku ZSRR udzielił Polsce pewnej pomocy finansowej w walutach wymienialnych i towarowej w wysokości 690 mln dolarów. Dostawy towarowe objęły m.in. zboże, ryby i konserwy rybne, olej słonecznikowy, cebulę, herbatę, pastę pomidorową, sery oraz niektóre wyroby przemysłowe powszechnego użytku. Zapowiedziano też, że w 1981 r pomoc ta zostanie zwiększona do kwoty 1,1 mld dolarów w kredycie w walutach wymienialnych. Przy tej okazji podkreślono, że ZSRR pokrywał następujące ilości polskiego zapotrzebowania na: import paliw i energii (75%), gazu zimnego (100%), rudy żelaza i bawełny (70%). Ponadto dostarczał Polsce maszyny i urządzenia, środki transportu i nowoczesne technologie.
W związku wygraną Ronalda Reagana w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych Stanach, polski rząd, a za nimi polskie media, z wielką nadzieją liczył na poprawę stosunków pomiędzy ZSRR i USA. Wiedziano bowiem o tym, że poprawa sytuacji gospodarczej Polski nastąpi tylko przy powrocie do polityki odprężenia pomiędzy Wschodem a Zachodem przy zachowaniu zasady równowagi sił. Taka zmiana pozwoliłaby rządowi w Warszawie na ponowne uzyskanie nowych pożyczek i pomocy gospodarczej z Zachodu.
Podano też do wiadomości, że 28 XI 1980 r. w Komitecie Centralnym PZPR w Warszawie odbyło się spotkanie I sekretarzy Komitetów Wojewódzkich i kierowników wydziałów KC PZPR. Obradom tym przewodniczył I sekretarz KC PZPR Stanisław Kania. W czasie tego zebrania wskazano na konieczność wzmożenia wysiłków na rzecz konsolidacji partii komunistycznej w Polsce. Podczas narady omawiano m.in. kierunki socjalistycznej odnowy partii i przywrócenia leninowskich norm w życia partii. Spotkanie to było przygotowaniem do VII Plenum KC PZPR odbytego 1-2 XII 1980 r. podczas którego podjęto decyzję o odwołaniu z funkcji I sekretarza PZPR Edwarda Gierka i mianowanie na to stanowisko Stanisław Kanię (faktycznie sprawował on je już od 6 września).
W dniu 27 XI 1980 r. Sejmowa Komisja Handlu Zagranicznego PRL zajmowała się kwestią zwiększenia eksportu i efektywności produkcji na tym polu w celu pozyskania dewiz koniecznych do spłaty gigantycznego zadłużenia państwa. Niezależnie od tego wskazano na to, ze rozwój eksportu nie może uszczuplać rynku wewnętrznego, co było wewnętrznie sprzeczne ze sobą. Bo skoro chciano za wszelką cenę zwiększać eksport, to musiało się to z konieczności odbywać kosztem zubożenia rynku wewnętrznego.
W związku ze zbliżającą się „Barbórką” sporo miejsca poświęcono górnikom i ich pracy jako pracownikom kluczowego dla państwa i polskiej energetyki przemysłu węglowego. Ale przy tej okazji podano też, że w związku ze strajkami władze musiały skorygować wielkość wydobycia węgla w 1980 r z 11 mln 750 tys. do 10,7 mln ton, a dzienne wydobycie z 640 do 580 tys. ton. Wskazano też na spadek dyscypliny pracy i wydajności w zakładach górniczych.
Zmęczeni sytuacją polityczną i gospodarczą w kraju zwykli ludzie martwili się głównie tym, jak zapewnić sobie i swym rodzinom żywność i ogrzewanie na nadchodzące święta. Z tego powodu najbardziej cieszyły ich takie wiadomości jak ta, że Zjednoczenie Gospodarki Rybnej w Szczecinie sprowadzi do kraju na święta ryby. Podano, że zakupiono 2,5 tys. ton karpi z Jugosławii, Węgier, RFN i Danii. W ZSRR zakupiono 4 tys. Ton konserw rybnych, z czego 3 tys. ton miało nadejść w okresie przedświątecznym, a także 2 tys. ton sardynki solonej (z tego 300 ton przed świętami). Poza tym sardynki zakupiono też w Maroku (250 ton).
Mniej ekscytująca ale za to bardziej przyszłościowa była informacja, że 29 listopada w Warszawie podpisano protokół pomiędzy przedstawicielami rządu polskiego i bułgarskiego o wzajemnych dostawach towarów i płatnościach w 1981 roku. W ramach tej wymiany Polska miała otrzymać z Bułgarii dostawy warzyw i owoców, ich przetworów, a także alkohole: wino, szampan i koniaki. Ponadto kraj miał dostarczyć nad Wisłę wyroby przemysłowe w tym części zamienne do wózków podnośnikowo-jezdnych i elektrowciągów, filtry olejowe i powietrzne do samochodów, tuleje cylindrowe z tłokami oraz podzespoły elektroniczne.
Dla większości mieszkańców Polski, w tym województwa katowickiego gdzie mieszkałem jedyną powszechnie dostępną rozrywką były wtedy programy Telewizji Polskiej i audycje Polskiego Radia. Ci co mieli więcej pieniędzy, więcej czasu i szczęścia mogli też pójść do teatru, kina lub muzeum w swoim mieście.
Niestety oferta programowa TVP tego dnia obejmująca dwa programy telewizyjne nie przedstawiała się szczególnie imponująco, bo z powodu braku środków nie było w nich zbyt wielu atrakcji, np. zagranicznych filmów. Ja wtedy byłem nastolatkiem mieszkającym w Jastrzębiu-Zdroju, a wiec gdzieś na południowym końcu Polski i tym bardziej miałem ograniczone możliwości dostępu do dóbr kultury. Z tego powodu że już wtedy program telewizyjny mnie nie interesował, stąd skupiłem się na słuchaniu audycji muzycznych Polskiego Radia. TVP już wówczas nadawała niektóre programy w kolorze, ale moi Rodzice telewizor do odbioru takich programów mogli sobie kupić dopiero w 1990 r., a więc 10 lat później.
Program I TVP przedstawiał się następująco:
Dzienniki: 12.00 19.30 (k)
6.20 TTR — Hodowla zwierząt sem. III Żywienie i użytkowanie kur niośnych
6.50 TTR — Mechanizacja rolnictwa. Mechanizacja zbioru zielonek na siano (powt.)
7.20 RTSS — TTR — Nasze spotkania
7,40 Nowoczesność w domu i zagrodzie
8.10 Emerytury dla rolników
8.20 Telewizjada — Sport dla wszystkich (kolor)
9.00 Dla młodych widzów — Teleranek — Poranek Andrzejkowy oraz „Niedźwiedź pana Adamsa” (ameryk. film przygodowy, kolor)
16.20 Antena (kolor)
10.50 Reportaż filmowy (kolor)
11.00 Poranek symfoniczny dedykowany pracownikom huty „Baildon”. Wykonawcy: Wielka Orkiestra Symfoniczna PRiTV pod dyrekcją Tadeusza Wojciechowskiego. Solista — Edward Ziemkowski — skrzypce (kolor — z Katowic)
12.20 Przyroda i postęp (kolor)
12.50 Dla dzieci: Przygody Sindbada — „Przygoda z duchem Lampy” — jap. film animowany (kolor)
13.15 Telewizyjny Koncert Życzeń (kolor)
TYLKO W NIEDZIELE
14.00 Książki na które czekamy — zbieranie darów dla Biblioteki Narodowej
14.10 Detektyw historii — o nieznanych miejscach w Warszawie i okolicy, związanych z Powstaniem Listopadowym
14.35 Jak mieszkamy? — reportaż
15.00 losowanie Dużego Lotka
15.10 Spotkanie z pisarzem — Jerzy Putrament
15.35 Mój koncert — muzyczne fascynacje Aleksandra Bardiniego
16.20 „Będziem Polakami — szlaki kultury pilskiej” — rozważania prof. Janusza Tazbira
16.45 „Księgonosze” — reportaż filmowy z Domu Kultury przy Zakładach Azotowych w Tarnowie
17.00 Pytania na dziś — Aktualne problemy kulturalne
17.25 Filmy Charlie Chaplina - Cyrk — komedia z 1923 roku
18.30 Pytania na dziś
19.00 Książki na które czekamy — finał akcji zbierania darów dla Biblioteki Narodowej
19.05 Wieczorynka — Pszczółka Maja
20.10 Henryk IV król Francji odc. IV — „Niebezpieczny rok” — film historyczny prod. francuskiej
21.15 Sportowa niedziela
21.45 Aukcja dzieł sztuki ZPAP na rzecz „Solidarności” w Muzeum Narodowym w Warszawie
21.55 Kabaret Starszych Panów
Oferta programowa Programu II TVP była jeszcze skromniejsza:
9.45 Alina i Czesław Centkiewiczowie — film dokumentalny
10.30 My, rocznik powojenny — program wojskowy (kolor)
Spotkania w dwójce
11.00 Przeboje tygodnia w nich m.in. „Tajemnica Enigmy” odc. III „Próba dywersji” — film wojenny TP
12.35 Życie na ziemi ode. IX „Pojawienie się ssaków ’
13.35 Spotkanie z gwiazdą — Marc Seaberg — przeboje w stylu pop-disco
14.15 Popołudnie fauny i flory
15.00 Sportowy magazyn sprawozdawczy
15.55 Teatr Telewizji: Eugeniusz Szwarc — „Smok” — reż. Maciej Wojtyszko
17.25 Mój Kochanowski — widowisko publicystyczne
18.10 Stereo i w kolorze — recital pianistyczny Johna Browninga (kolor)
19 30 Dziennik telewizyjny
20.10 Najdziesz tu fraszkę — program literacko-muzyczny oparty na fraszkach poety
20.35 Labirynt — turniej literacki
21.05 Rozmowa o serialu „Henryk IV”
21.30 Teatr Telewizji: Stanisław Wyspiański — „Noc Listopadowa” reż. Andrzej
Wajda, występują: Jan Nowicki, Teresa Budzisz-Krzyżanowska. Zofia Jaroszewska, Jerzy Stuhr, Barbara Bossak i inni
Innymi słowy w obu programach tego dnia wyświetlono tylko jeden film fabularny, i to bardzo stary, bo pochodzący z 1923 r. obraz „Cyrk” z Charlie Chaplinem, a także jeden odcinek serialu francuskiego „Henryk IV król Francji”. W Programie II jedyną atrakcją była sztuka S. Wyspiańskiego „Noc Listopadowa” przygotowana w ramach Teatru Telewizji.
Jak już wcześniej wspomniałem, Ci co mieszkali w dużych miastach mogli tego dnia pójść na jakiś film do lokalnego kina. Najwięcej takich możliwości mieli mieszkańcy Katowic. Program tamtejszych kin przedstawiał się tego dnia następująco:Rondo — „Glina czy tajniak” (18, fr., godz. 18.00); Kosmos — „Rocky II” (15, USA godz. 9.30, 12.00, 14.30, 17.00), Rialto — „Bez skrupułów” (15, fr. Godz. 12.30, 15.00, 17.30, 20.00); Zorza — „Dziedzictwo” (18, ang. 15.00, 17.30, 19.45); Światowid — „Człowiek z marmuru” (15, godz. 13.00, 16.00, 19.00); Pałac Młodzieży, sob.: „Jenny i Toby wśród dzikich zwierząt” (b.a., USA, 15.00, 17.00), niedz.; „Dwaj rywale” (pol., 10.00, 12.15), niedz. „Dziki niedźwiedź” (b.o., radz., 14.00), I. „Port lotniczy 77” (12, USA, 15.45), II. „Wendeta” (18, fr. 18 00); Przyjaźń — „Lot nad kukułczym gniazdem” (18, USA, 17.00, 19.00, niedz. dod. 15 00); Apollo — „Kobieta pod presją” (15, USA, 17.00, 19.00, niedz. 11.00, 15.00).
W moim rodzinnym mieście Jastrzębiu-Zdroju można było tego dnia zobaczyć następujące filmy: w kinie Panorama — „Dziedzictwo” (18, ang.), w kinie Zdrój – „Zwolnienie warunkowe” (18, USA 18.00).
W praktyce mogłem pojechać do jednego z kin w Jastrzębiu-Zdroju, bo Katowice ze względu na odległość nie wchodziły w grę, ale nawet takich wyjazd był dla mnie trudny, bo mieszkałem w jednej z odległych dzielnic miasta i dojechanie do centrum, zwłaszcza wieczorem nie było łatwe. Z tego powodu nie jeździłem do kin w tym mieście, a jak już to do kina „Znicz” w Żorach.
Nie lepiej pod względem repertuarowym niż program w TVP przedstawiał się program radiowy tego dnia, ale na szczęście było w nim kilka ciekawych dla mnie propozycji muzycznych i uwielbiany przez ze mnie program satyryczny „60 minut na godzinę”. Natomiast w teoretycznie najlepszym technicznie, bo stereofonicznym Programie IV, nie licząc południowej audycji „Studio stereo zaprasza”, praktycznie nie było dobrej audycji muzycznej – a zwłaszcza wieczorem. Czasy pamiętanych przez wielu do chwili obecnej „Wieczorów płytowych”, w których prezentowano nowe zachodnie płyty z muzyką pop i rock miały dopiero nadejść za kilka lat. Największą atrakcją tego dnia było nadanie w wspomnianym „Studio stereo” w godz. od 13.30 do 14.10 drugiej strony płyty „Revolver” zespołu The Beatles.
PROGRAM IIIna UKF 65,99 MHz
7.05 Za kierownicą.
7.30 No góralską nutę.
7.50 Na poboczu wielkiej polityki.
8.00 Nasze typy.
8.35 Komu piosenkę.
9.00 „Lat nad kukułczym gniazdem" — 5 odc.
9.10 śpiewa zespól Swingle Singers.
9.30 W stronę kultury.
9.50 Śpiewa zespół Linha Singers.
10.00 60 minut na godzinę.
11.00 Hanna Banaszek śpiewa standardy.
11.15 Niedzielna szkółka muzyczna.
12.00 Ryba ryba żyje — 2 odc. słuchowiska.
12.25 Muzyka z sal koncertowych.
12 30 Przeboje z nowych płyt.
14.05 Kontrapunkt.
14.30 Z nagrań Programu III.
15.00 W mieście wesele — reportaż.
15.20 Nieokiełznany — nowa płyta Eda Tonica.
16.00 Literackie upodobania.
16.15 Mata historia symfonicznego rocka.
17.00 Zapraszamy do Trójki.
19.00 Mała historia symfonicznego rocka.
19.35 Opera tygodnia.
19.50 „Lot nad kukułczym gniazdem”.
20.00 Jazz piano forte.
20.40 Wstążka z Warszawianki.
21.00 Divertimenti Józefa Haydna.
21 30 Gomółkowe Melodyje.
22 08 Gwiazda Siedmiu Wieczorów — zespół Yu.
22.15 Ballady na flet i fortepian.
22.30 Wielkie gwiazdy starego kina.
23.00 Jesienne pejzaże i nastroje.
23.05 Mała historia symfonicznego rocka.
23.50 Jan Parandowski — Natchnienie.
24.00 Między dniem a snem.
PROGRAM IV
na UKF 68,33 I 68,96 MHz
8.05—11.00 Program Rozgłośni Katowice.
8.05 Omówienie programu.
8.10 Śpiewaj z nami.
8.25 Gawęda Babci Bronisławy.
8.30 Mikrofon i Muzy program literacko-muzyczny w tym: Bar „Świat" — reportaż — Nowe wiersze Andrzeja Pańty — Audycja jednorazowego użytku — Słynni pianiści jazzowi (stereo).
11.00 13 lekcja języka łacińskiego.
11.20 Fonoteka folkloru.
11.35 Zgadnij, sprawdź, odpowiedz.
12.05 Teatr Klasyki dla Młodzieży Szkolnej.
13.01 Przeboje Studia Gama.
13.10 Klub olimpijczyka.
13,30 Studio stereo zaprasza.
14.10 Wersje i kontrowersje publicystyka naukowa.
14.40 Muzyka z jednej płyty (stereo).
15.00 Teatr PR „Koczowisko" — słuchowisko.
16.05 – 17.30 Program Rozgłośni Katowice
16.05 Omówienie programu, komunikaty.
16.10 Brakujące ogniwo — słuchowisko.
16.35 Wielkie interpretacje — Academy of St. Martin (stereo).
17.00 Stereofoniczny koncert życzeń (stereo).
17.29 Komunikat dla górnictwa.
17.30 Warszawski tygodnik dźwiękowy.
18.00 Stereo i w kolorze (stereo).
19.15 Radiolatarnia.
19.45 Ideolog warszawskiego pozytywizmu.
20.15 Festiwal w Salzburgu 1980: W. A. Mozart (stereo).
22.10 Wiadomości sportowe.
22.20 Dalszy ciąg opery Mozarta.
23.00 Koniec programu i hymn.
Jak z tego widać jedynie w Programie III były tego dnia dwie ciekawe dla melomana lubiącego rocka audycje muzyczne. Pierwszą z nich była audycja „Nowa płyta” nadana w godz. od 15.20 do 16.00 w której zaprezentowano obszerne fragmenty podwójnego albumu „Neosedlani” z 1979 r. jugosłowiańskiego wokalisty i kompozytora Dado Topica. Drugą z tych audycji była nadana w trzech częściach „Mała historia symfonicznego rocka”. I to był audycja, która w 1980 r. wywarła na mnie największe wrażenie z powodu zaprezentowanej w niej muzyki. Pamiętam o niej do chwili obecnej, bo cały jej repertuar nagrałem wówczas na dostępnych mi kasetach magnetofonowych Stilon Low Noise C-90 i C-60. Obecnie uważa się je za bardzo złe, bo szumiały, ale ja i tak się z nich cieszyłem że je posiadam, bo innych nie miałem. Oprócz tego, że nagrałem tę audycję, to jeszcze zapisałem cały jej repertuar, stąd mogę go nawet obecnie odtworzyć, choć nigdzie nie był on publikowany. Jednak nie wiem kto tę audycję przygotował, bo tego wówczas nie zapisałem. Ale też trzeba powiedzieć, że w Polskim Radio przy opisie utworów podawano tylko ich polskie tłumaczenia (angielskie wersje dodałem od siebie).
W pierwszej części audycji "Mała historia symfonicznego rocka" wyemitowanej w godzinach od 16.15 do 17.00 nadano następujące utwory: „Pytanie” / „Question” (5:40) z albumu „Zagadnienie równowagi” / „A Question of Balance” (1970) oraz „Noce w białej poświacie” / „Night In White Satin” (7:41) z albumu „Dni przyszłości minęły” / „Days Of Future Passed” (1967) – oba nagrania zespołu The Moody Blues, „Wybuch” / „Eruption” (22:35) holenderskiego zespołu Focus z albumu "Moving Waves” (1971) i suitę „Na dworze Karmazynowego Króla” / „In The Court Of The Crimson King” zespołu King Crimson z albumu pod tym samym tytułem wydanego w 1969 r.
W drugiej części tej audycji pomiędzy godziną 19.00 a 19.35 zaprezentowano wybrane utwory z repertuaru zespołu Emerson Lake And Palmer – „Niekończąca się zagadka 1” / „The Endless Enigma 1” (6:37), „Fuga” / „Fugue” (1:57), „Niekończąca się zagadka 2” / „The Endless Enigma 2” (2:00); „Jerozolima” / „Jerusalem” (2:41), „”Toccata” / „Toccata” (7:16), „Nadal mnie podniecasz” / „Still… You Turn Me On (2:59); „Koncert pianistyczny 1” / „Piano Concerto No. 1” (9.18). Utwory te pochodziły z następujących albumów grupy: „Trylogia” / „Trilogy” (1972), „Operacja mózgu” / „Brain Salad Surgery” (1973) i „Dzieła cz. 1” / „Works Volume 1” (1977).
W trzeciej i ostatniej części tej audycji w godz. od 23.05 do 23.50 nadano utwory Ricka Wakemana i Vangelisa. W wypadku Ricka Wakemana były to nagrania: „Katarzyna Aragońska / „Catherine Of Aragon” (3:41), „Anna Klive” / „Anne Of Cleves” (7:50) i „Katarzyna Howard” / „Catherine Howard” (6:35)z albumu „Sześć żon Henryka VIII” / „The Six Wives of Henry VIII (1973); w wypadku Vangelisa były utwory: „Pulstar” (5:44), „Swobodny spadek” / „Freefall” (2:16), „Morze Spokoju” / „Mare Tranquillitatis” (1:47), „Nukleogeneza cz. 1” / „Nucleogenesis Part One” (6:00), „Nukleogeneza cz. 2” / „Nucleogenesis Part 2” (6:06) i „Albedo 0.39” (4:25) - wszystkie z albumu „Albedo 0.39” wydanego w 1976 r.
Dzięki przedstawionym w tej audycji nagraniom stałem się fanem progresywnego rocka, a wiele z prezentowanych w niej nagrań stało się moimi ulubionymi na zawsze. Oczywiście z dzisiejszej perspektywy dobór utworów do tej audycji uznaję za trochę wadliwy, np. w przypadku zespołu Emerson Lake And Palmer. Ja bym na pewno wybrał inne nagrania, ale Autor tej audycji uznał, że najlepsze co może muzycznie człowieka spotkać to współczesna muzyka fortepianowa w wykonaniu Keitha Emersona w „Piano Concerto No. 1”.
Szczególnie pamiętam zapowiedzi utworów Ricka Wakemana z jego albumu „The Six Wives of Henry VIII (1973), gdzie tytuły poszczególnych utworów były imionami i nazwiskami 6 żon angielskiego króla Henryka VIII Tudora (1491-1547). W tamtym czasie o przełomowej dla Anglii roli tego władcy i tragicznych losach jego żon nie wiedziałem.
W przypadku prezentowanych w audycji nagrań Vangelisa szczególnie w pamięci utkwił mi tytuł dwuczęściowego utworu „Nucleogenesis”. Zastanawiałem się wtedy co to jest takiego ta nukleogeneza? Teraz już wiem, że to zbiór procesów, w wyniku których powstały wszystkie istniejące w przyrodzie odmiany jąder atomowych. Ale myślę, że nawet obecnie nie jest to termin powszechnie znany.
Pod względem czysto muzycznym największe wrażenie zrobiła na mnie suita „Eruption” holenderskiego zespołu Focus (światowa okładka tej płyty różniła się od holenderskiej, ale wtedy tego nie wiedziałem) oraz utwór „In The Court Of The Crimson King” zespołu King Crimson, który zapamiętałem z powodu jego majestatycznego i tajemniczego brzmienia. W przyszłości zaskoczył mnie fakt, że liderem King Crimson był gitarzysta Robert Fripp, a nie kompozytorzy tego utworu, czyli Ian McDonald i Pete Sinfield, bo to oni właśnie zostali zaakcentowani w wypowiedzi spikera przed jego prezentacją w radiu.
Podsumowując te wspomnienia mogę powiedzieć, że dzięki tej audycji szczęśliwie zakończyłem wtedy dzień, a potem przez następne kilka lat cieszyłem się nagraną z niej muzyką odtwarzaną przez m nie z kaset jakie wtedy nagrałem.
